Deze steun voor de pols (gebruikt bij het schrijven of bij geneeskundig onderzoek) is versierd met het thema van “De Wijzen in het Bamboebos”. Onder deze titel wordt verwezen naar een groep dichters-filosofen die vaak in een bamboebos bijeenkwamen. Zij leefden tijdens de moeilijke periode van de Drie Koninkrijken (168-280) in Luoyang, toen hoofdstad van het Koninkrijk Wei, allen door hun hoge functies met verantwoordelijk nauw verbonden met de politieke macht. Maar het was een tijd van onophoudelijke oorlogen en zij kozen ervoor zich terug te trekken. Vooral het vertrek van Ji Kang, hoogwaardigheidsbekleder, grootste dichter en meest beroemd filosoof van zijn tijd, lokte hevige reacties uit en Ji Kang werd geëxecuteerd. Tijdens hun bijeenkomsten bespeelden zij de qin, hielden zich vooral bezig schilderen, kalligrafie en poëzie, maar vooral bestudeerden zij het taoïsme. Zij legden een absolute nadruk op een leven in overeenstemming met de natuur, een natuurlijk leven (ziran) dat enkel luistert naar impulsen. Elke conventie, elk engagement werd afgewezen, vandaar dat ze als anarchistisch werden bestempeld. De durf om zo’n onconventionele keuze te durven nemen, wekte enorme bewondering en belichaamden de droom van. Want iedere functionaris droomde ervan literaat te zijn. Hij droom van zijn alter ego, diegene die hij had kunnen zijn, en om zijn droom substantie te geven spiegelt hij zicht aan het beroemde voorbeeld van “De zeven wijzen van het bamboebos”. bron: N. De Bisscop