Hoe voed je een stad in tijden zonder vrachtwagen of koelkast? Dat leert een blik op Gent, dat in de 14de eeuw al meer dan zestigduizend monden moest voeden.
De stad zorgde voor voedselzekerheid door het verwerven van het monopolie op de graanhandel, het befaamd stapelrecht. Naast graan vond je er ook vis uit Denemarken, bier uit Duitsland, kaas en wijn uit Frankrijk en pruimen van Damascus.
Omwille van de dreiging van tekorten of bederf was voedsel strikt gereguleerd: wie welk voedsel mocht verkopen, waar en wanneer. Deze organisatie van het voedselsysteem hing nauw samen met het gildesysteem, een unieke vorm van zelforganisatie van middeleeuwse stadsbewoners.
Maar voedsel was altijd meer dan eten voorzien: het ging evenzeer om macht, gelobby, strijd voor vrijhandel of net voor protectionisme. Of hoe de Gras- en Korenlei in feite het Manhattan van de middeleeuwen waren.
