A: 时仲秋寫 shi zhongqiu xie. Vertaling: geschreven tijdens de tweede maand van de herfst. 仿黄子乆掌意元(?)三 fang huang zi jiu zhang yi yuan san. Voorlopige vertaling: ”imitatie van de hand van Huang Zijiu...“ B: 吉月虫 ji yue chong(?). Vertaling: "Insect op de eerste dag van de nieuwe maand" 仿子乆[...]老人意 [...] fang zi jiu [...] laoren yi [...]. A: 仲秋 zhongqiu staat voor mid-herfst of de tweede maand gedurende het herfstseizoen (de achtste maand van de maandkalender). Het landschap verwijst mogelijk naar het landschapsschilderij《仿黄子久山水图轴》van Qing-schilder Wang Yuanqi 王原祁 (1642—1715), die op zijn beurt een 'imitatie' weergeeft van de schilder Huang Zijiu 黄子久 (1269-1354/58). (niet zeker!) B: snuifflesje met sprinkhaan en landschap. Tweede regel is niet te vertalen vanwege weggevallen karakters. Snuifflesjes zijn mogelijk door Europese missionarissen in de zeventiende eeuw in China geïntroduceerd, waar het nemen van snuif een snel groeiende populariteit genoot onder de Chinese elites. Snuifflesjes zijn doorgaans klein en hebben een platte ovale vorm, mogelijk afgeleid van de reeds door Chinezen gebruikte medicijnflesjes. Een puntige lepel die net niet tot de bodem reikt, zit permanent aan de dop vast. Snuifflesjes worden van velerlei materiaal gemaakt variërend van edelgesteentes, ivoor, hoorn of been, hout, parelmoer of glas. De schilderingen en kalligrafie worden met een gekromd penseel aangebracht aan de binnenkant van de fles en dienen om deze reden in spiegelschrift te worden aangebracht. Deze techniek van schilderen werd in de achttiende eeuw door Europeanen in China geïntroduceerd en vereiste veel training en geduld. Tot op de dag van vandaag zijn snuifflesjes een geliefd verzamelobject voor zowel binnen als buiten China.