De buste van Baron Chassé staat in vooraanzicht met rondom bovenaan, D. H. CHASSÉ, GÉNÉRAL D’ INFANTERIE, COMMANDANT DE LA CITADELLE D’ ANVERS. en rondom een geprofileerde rand. Op de ander zijde staat links een verwoeste bastion, rechts een vesting en op de achtergrond torens en met rondom bovenaan, VALEUREUX EN DÉFENDANT een lauwerkrans met lint GÉNÉREUX ET ÉPARGNANT. met onderaan op de afsnede, DEC. MDCCCXXXII. met daaronder het gekroonde Antwerpse wapenschild en rondom een geprofileerde rand. David Hendrik baron Chassé (Tiel, 18 maart 1765 – Breda, 2 mei 1849) was een Nederlands generaal die voor en tegen Napoleon streed. Hij had het bevel over een Nederlandse divisie tijdens de Slag bij Waterloo in 1815. Tijdens de Belgische opstand commandeerde hij het Nederlandse garnizoen van de citadel van Antwerpen. In 1832 werd de citadel van Antwerpen belegerd door het Franse leger onder leiding van generaal Gérard, waarbij Chassé de citadel verdedigde tegen een ruim tienvoudige overmacht. Uiteindelijk moest zijn garnizoen op 23 december 1832 na een Frans beleg van 24 dagen capituleren, waarbij Chassé in krijgsgevangenschap geraakte. De Fransen behandelden de gevangen generaal daarbij opvallend goed. In 1833 werd hij overigens weer vrijgelaten en kon hij het aan hem op 25 december 1832 verleende Grootkruis in de Militaire Willemsorde in ontvangst nemen. Als een bijzonder gebaar schonk de koning hem de ster die hij zelf placht te dragen. Chassé werd benoemd tot commandant van de vesting Breda, als opvolger van de overleden generaal J.E. Wildeman; de positie van commandant werd na Wildemans overlijden en tot de komst van Chassé tijdelijk waargenomen door generaal-majoor J. Vertholen. Chassé verliet de dienst in 1841 met pensioen. Zijn adjudant gedurende de Belgische Opstand en tijdens zijn ambtsperiode als commandant van Breda was kolonel Hijbo Everdes de Boer. Als dank voor zijn prestaties werd deze medaille aan hem opgedragen.