In 1948 zette het Verbond der Gebuurtedekenijen de actie “Klokke Roeland terug” op. Klokke Roeland (of de Grote Triomfante) was de grootste klok van het Belfort. Ze had tijdens de Gentse feesten van 1914 een grote barst opgelopen, kort nadat overgeschakeld was op een systeem van elektrisch luiden. Een herstelling bleek in die jaren technisch onmogelijk zodat ze noodgedwongen op non-actief kwam te staan.
Met haar actie wou het Verbond de nodige fondsen verzamelen om een nieuwe klok te laten gieten. Hiertoe werden op 1 maart 1948 inschrijvingslijsten geopend en onder de dekenijen verspreid. Ook werden kunstvoorwerpen te koop aangeboden: prentkaarten met “De Kleppende Roeland” (een weergave van een werk van beeldhouwer Cyriel Couvreur) voor 5 en 20 frank, en een houtsnede in drie verschillende formaten van de hand van Paul Eeckhout, conservator van het Museum voor Schone Kunsten, voor 50, 100 en 250 frank. Dat ook Jan Anteunis bij dit project betrokken werd is niet zo verwonderlijk. Voor de dekenij Sleepstraat, waar hij woonde, had hij in 1947 immers al de koppen van de reuzen Albrecht en Isabella geboetseerd.
Anteunis ontwierp ten voordele van de actie een bronzen miniatuurklokje op eiken stoel, dat te koop werd aangeboden voor 1.000 frank.
Anteunis vervaardigde ook het Gents wapenschild en
de twee medaillons waarmee de nieuwe klok werd versierd dit naar een ontwerp van Valentin Vaerwijck. Het linker medaillon verbeeldt de Gentse Maagd, voorzien van attributen die de grootheid van Gent verzinnebeelden: bloemen (voor haar Floraliën), een zeilschip (voor haar haven), een hamer en tandwiel (voor haar industrie) en een Mercuriusstaf (voor haar handelsactiviteiten). Het rechter verbeeldt een feniks die triomfantelijk uit de vlammen herrijst, als zinnebeeld van de herboren Klokke Roeland.
Na het beëindigen van de actie in 1949 ontvingen 41 dekenijen en gebuurtebonden een miniatuurklokje, herinneringsmedaille of houtsnede, in functie van de door hen ingezamelde fondsen.

Dit miniatuurklokje werd geschonken aan Laszlo Hunyadi (+1992), deken van de Dendermondsesteenweg, het Antwerpenplein en de Pilorijnstraat.
Laszlo kwam in 1924 vanuit Kispet (Hongarije) naar Gent met een van de 'kindertreinen'. Na de Hongaarse nederlaag in de Eerste Wereldoorlog kwam het land in een crisis terecht en brak er hongersnood uit. Tussen 1923 en 1927 werden ruim 20.000 kinderen naar België gebracht om aan te sterken. Ze verbleven bij gastgezinnen uit katholieke milieus. Laszlo kwam in Landegem terecht, maar keerde nooit terug naar Hongarije. Het is nog niet geweten wanneer hij zich aan de Dampoort vestigde, in de pelshandel belandde en deken werd.