Unesco-werelderfgoed
De belforten van België en Noord-Frankrijk zijn Unesco-werelderfgoed. Hun architectuur is uniek voor het oude Vlaanderen, Brabant, Henegouwen en Artesië (Noord-Frankrijk). In onze STAMexpo 'SkYline. Hoogbouw in de Lage Landen' stonden we stil bij deze bijzondere symbolen van trots en vrijheid van steden. Dat Gent een belfort heeft, is alom bekend. Maar in welke steden vinden we er nog?
In deze digi-expo lijsten we alle belforten op. In het graafschap Vlaanderen waren belforten vaak verbonden aan een lakenhal, waar het beroemde textiel verkocht werd. Het was het centrum van de stedelijke economie en dus de basis voor de macht en welvaart van de stad. Belforten konden ook vrijstaan of verbonden zijn met een stadhuis. In het hertogdom Brabant speelden kerktorens vaak de rol van belfort.
Belforten zijn voornamelijk een middeleeuws verschijnsel. Dat van Doornik, uit 1188, is het oudst bewaarde stenen exemplaar. Zijn robuuste bouwstijl, vierhoekige grondplan en versierde bovenbouw beïnvloedden de vormgeving van heel wat andere belforten.