Vanaf 621 ten tijde van de Tang-dynastie verorderde keizer Gaozu 高祖 (566-635) de productie van een nieuwe munteenheid: de Kai yuan tongbao (letterlijk: 'openen van een nieuw tijdperk, circulerende valuta') en hervormde hiermee drastisch de geschiedenis van de Chinese valuta. Deze nieuwe munteenheid betekende het einde van onder meer de traditionele wuzhu-munten(zie S.0463.11-17) die vernoemd werden op basis van hun gewicht. Munten kregen een vaste inscriptie: tongbao 通寶, yuanbao 元寶 en zhongbao 重寶 als aanduiding van hun waarde. Verder werden de inscripties op de munten niet meer in zegelschrift (篆书 zhuanshu) gedrukt, maar in 'officeel schrift' of 'klerken schrift' (隶书 lishu). Bovendien veranderde ook de leeswijze van de opschriften, namelijk van kruislings (boven naar beneden en van rechts naar links) naar kloksgewijze leeswijze bij de Kai yuan tongbao-munten. De nieuwe munteenheid stond model voor de valuta van de daaropvolgende dynastieen alsmede voor valuta in Korea, Japan en Vietnam. De Kai yuan tongbao-munt zelf is 200 jaar lang in gebruik geweest. Opschrift: 開元通寶 kaiyuan tongbao