Een zicht op de Sint Martinuskerk te Ieper met rondom bovenaan, ÉGLISE ST MARTIN A YPRES en onderaan op de afsnede, CONSTRUITE 1083, REBATIE 1221-1270 / LA TOUR 1434, / LA RESTAURATION GÉNÉRLE / COMMENCÉE 1845 / J. ET L. WIENER F. 1847 (volgt de rand) en met rondom een geprofileerde rand. Op de andere zijde staat binnen een gesloten krans van ineengestrengelde eiken- en lauriertakken, op een centrale verhoogde cirkel, INCENDIE DE L’ÉGLISE ST MARTIN / AUX SAPEURS- / POMPIERS / D’ YPRES / LA VILLE / RECONNAISSANTE / 25 AOUT 1858 (de eerste en de laatste zin volgen de cirkel) en met rondom een geprofileerde rand. De restauratie van de Sint-Martinuskerk te Ieper was begonnen in 1845. Op 25 augustus 1858 rond acht uur ’s morgens werd de alarmklok geluid voor een geweldig onweer dat losbarstte boven Ieper. Een bliksem trof het hoogste deel van het transept van de oude kathedraal. Blussen bleek onmogelijk omdat geen enkele waterstraal hoog genoeg ging. Langzaam daalde het vuur en de brandweerkorpsen van de Poperinge, Menen, Komen en Wervik snelden ter hulp. Toen ze aankwamen waren de kameraden van Ieper en juist in geslaagd het vuur onder controle te krijgen. Als dank voor deze prestatie vaardigde het stadsbestuur van Ieper een medaille uit waarvan de voorzijde reeds in 1847 ontworpen was de broers Jacques en Leopold Wiener in een reeks gewijd aan Belgische kerken (zie N.1150). Er werden medailles geslagen met vijf verschillende keerzijden, één aan de brandweer van Ieper, één aan deze van Poperinge, één aan deze van Menen, één aan deze van Komen en een laatste aan deze van Wervik. Van elk van deze stukken werd telkens één zilveren exemplaar geslagen dat aan de officier van elk korps werd overhandigd. Andere prominenten ontvingen een bronzen exemplaar.