Dit bekken behoort samen met drie andere ( inv.868, inv.870 en inv.871) tot een zeer uitzonderlijk groep van Romaanse bekkens ( 12de - 13de eeuw) die zowel in liturgische als in profane context te situeren zijn. De bekkens hebben gegraveerde voorstellingen en zijn verguld. Op basis van de voorstellingen worden ze in groepen ingedeeld en spreekt men van mythologische , christelijke, Vrije Kunsten, ridder, ornament, deugden en ondeugenden schalen. Twee schalen uit onze verzameling ( inv. 868 en inv. 871) behoren tot de groep met deugden en ondeugden. Waarschijnlijk zijn deze bekkens bestemd geweest voor rituele gebruiken zoals handenwassing in de liturgie wat hun aanwending of representatiefunctie in burgerlijke interieurs niet uitsluit. In de literatuur worden ze vaak , ten onrechte , 'hanzeschotels' genoemd. Veel van deze bekkens, verspreid over heel Europa, dateren van voor de oprichting van het Hanzebondgebootschap en zijn niet altijd te relateren aan een Hanzestad. Als productiecentra komen Nederrijn, België, Lotharingen, Rijnland, Hildesheim en England in aanmerking.