Opschrift onderkant: 内府 neifu Vertaling: binnenhuis. Zijkant: 渭水投竿日岐山入梦辰（晨）weishui tou gan ri qishan rumeng chen (chen). Vertaling: (Jiang Ziya) werpt zijn hengel in de Wei-rivier overdag, en op Qishan verschijnt hij ’s ochtends in dromen. De fu 府 duidt op een formeel gebouw: bureau of overheidskantoor of kamer verbonden aan het paleis. Mogelijk dat het gaat om een kopje gemaakt in de ovens van het keizerlijk paleis (niet zeker). Het gedicht op de zijkant verwijst naar Jiang Ziya 姜子牙 : (1156 v. Chr.? -1017 v.Chr.?) de legendarische adviseur van de even legendarische koning Wen van Zhou 周文王 (1152 v. Chr. – 1056 v.Chr.). Naar verluid zou Jiang Ziya, getergd door het tirannieke bestuur van de koning van Shang, vrijwillig in ballingschap zijn gegaan. Gedurende zijn ballingschap zou hij veelvuldig hebben gevist in de Wei-rivier en, omdat hij dusdanig veel geduld en waardigheid bezat, hij geen haak aan zijn hengel hoefde te gebruiken. Jiang Ziya zou bovendien zijn verschenen in enkele dromen van koning Wen van Zhou. Die zou hem hierdoor uiteindelijk rekruteren om samen de koning van Shang te verstoten. De 辰 chen in het gedicht is waarschijnlijk een variant op 晨 chen, maar de betekenis blijft hetzelfde: 'ochtend'.