Volgens de schenker, ridder Oscar de Burbure de Wesembeek, werd dit portret van zijn overgrootvader, de beeldhouwer Van Poucke, geschilderd door de Bruggeling Jozef Suvée in 1766 in Napels. Dit laatste is niet correct want Van Poucke werd pas in 1774 naar het hof van Napels geroepen om daar het portret van koningin Marie-Caroline te maken. De toeschrijving aan Suvée en de datering werden in twijfel getrokken door conservator A. De Schryver en C. Van de Velde in hun catalogus van de schilderijen van het Bijlokemuseum (1972). Zij schreven het toe aan de jong gestorven Ieperse schilder Jacob Valcke. Hiervoor baseerden ze zich op een lijkrede die na het overlijden van Van Poucke werd uitgesproken. Daarin verwees men naar dit portret dat toen naar alle waarschijnlijkheid stond opgesteld in het salon van de Maatschappij voor Schone Kunsten en Letteren te Gent. Van Poucke was immers erevoorzitter van deze vereniging. De Schryver en Van de Velde konden deze toegeschrijving niet verder bevestigen omdat vergelijkingsmateriaal ontbrak. Een portret van de beeldhouwer Hendrickx Valcke dat zich vroeger in het Stedelijk Museum van Ieper bevond is tijdens de Eerste Wereldoorlog verdwenen. Volgens onderzoek door Dominique Marechal is het wel degelijk een werk van Suvée. Het is ook opgenomen in de oeuvrecatalogus van Suvée uit 2017. Tijdens de voorbereiding van deze publicatie bleek het schilderij een opschrift te bevatten met de leeftijd van de geportretteerde: 25 jaar. Dit bevestigt een datering rond 1765-1766, toen zowel Van Poucke als Suvée in Parijs verbleven. Oscar Eduardus Faustinus Maria de Burbure de Wesenbeek (Gent 25/07/1842 - Wezenbeek 26/03/1915) was de zoon van Gustavus Ludovicus Maria de Burbure en Sidonia Maria Verhaeghe (Gent 28/09/1820 - Gent 1845). Zijn grootmoeder was Catharina Maria Carolina Van Poucke (°Gent 11/06/1791) die gehuwd was met Jacobus Joannes Verhaeghe (°Geraardsbergen 11/08/1789).