Een doodshoofd staat naar links met rondom een parelrand. OP de keerzijde staan op een onregelmatig veld twee gekruiste knoken en onderaan, REQ ° IN ° PACE x en met rondom een parelrand. De gilde of Confrérie van Sint-Niklaas uit Ieper bestond reeds vanaf de 10de eeuw. De leden herdachten jaarlijks hun overleden broeders in een jaargetijde. Melchior de Waele lid van de gilde was een telg uit een notabele patriciërsfamilie uit Ieper. Hij was tevens schepen te Ieper en overleed op 6 augustus 1478. Hij stichtte een jaargetijde ter nagedachtenis van de overleden leden van de gilde. Over het gebruik van deze penningen is weinig geweten maar archieven duiden op een jaarlijks gebruik van 11 penningen wat zou overeenstemmen met het aantal bestuursleden van de Gilde. De eerste versies van de penning (N.1682 1/2) waren gegoten maar in 1727 stelde men vast dat de gietvormen verdwenen waren. In 1728 werd door Pierre Verhaeghe nieuw slagmateriaal vervaardigd. Vanaf dan zijn de stukken geslagen (N.1682 2/2). De zilversmid Baelde leverde in 1729 een eerste serie en nog 66 afgewerkte stukken in 1732. Een volgende levering van 66 “doodts hoofdtekens” gebeurde door de weduwe Moreeuw en de Somere in 1751. Volgens Vanden Peereboom hebben deze penning dus zeker niet gediend als armenpenning voor de uitdeling van broden e.d.