De buste van Appiani staat naar links met langs de verhoogde rand, links, ANDREA en rechts, APPIANI en met onder de buste, L. MANFREDINI F. De keerzijde is effen. Appiani werd geboren te Milaan (31 mei 1754 – Milaan, 8 november 1817) en was een Italiaans neoklassiek kunstschilder. Zijn vader, die zelf arts was, had hem voorbestemd voor een medische carrière maar in plaats daarvan volgde hij lessen bij schilder Carlo Maria Giudici en Antonio de Giorgi. Andere leraren waren Martin Knoller (olieverf) en Faetano Monti (beeldhouwer). Zijn belangstelling voor neoclassicisme werd gestimuleerd door contacten met de dichter Guiseppe Parini. Na de Italiaanse veldtocht van Napoleon (1796-1797) kreeg hij de functie van Commissaris voor de Kunsten en later die van Commissaris voor de Uitvoerende Kunsten. In die functie reisde hij enkel malen naar Parijs en woonde er zelfs de kroning van Napoleon bij. Na de val van Napoleon verloor hij zijn titel en zijn inkomen en kreeg bovendien in 1813 een infarct dat hem grotendeels verlamde. Zijn laatste jaren bracht hij dan ook door in armoede. Dit is een éénzijdig afgietsel van een suitepenning uitgegeven door de Parijse Munt in de reeks “Autres personnages Illustres”. De keerzijde vermelde telkens enkele summiere biografische gegevens.