Op de voorzijde : K / ACADEMIE / VAN TEECKEN / EN BAUW / KUNDE met rondom, een brede effen boord. Op de keerzijde : TEECKEN / VAN INGANCK / VOOR / DYSSENDAG / II met rondom, een brede effen boord. Reeds vanaf 1788 stelde de Academie een toenemende afwezigheid van leerlingen vast, vooral in de richting architectuur. Om hieraan te verhelpen werd in het nieuw reglement van 1 oktober 1791 een controlesysteem met aanwezigheidspenningen ingevoerd. Het moest de ouders, voogden en sponsors van de leerlingen (die vanaf hun 12 jaar werden toegelaten) in staat stellen om de aanwezigheid van hun kind of beschermeling in de lessen te controleren. Er bestonden aparte penningen voor iedere werkdag van de week. ’s Avonds, na afloop van de lessen, ontving elke leerling een penning waarop de volgende lesdag was aangegeven. Op die dag moest men dan 's morgens die penning aan de conciërge kunnen tonen om binnengelaten te worden. Eenmaal in het leslokaal aangekomen werd de penning nogmaals getoond en afgegeven. Wanneer een leerling de penning van de juiste dag niet kon voorleggen, moest hij over een geschreven verklaring van de ouders beschikken met de reden voor dit euvel ; anders werd hij terug naar huis gestuurd om die alsnog te gaan halen. Bij het begin van elk schooljaar werden de ouders via het in bijlage 3 weergegeven rondschrijven op de hoogte gesteld van de werking van dit systeem. Elke nieuwe leerling moest bij zijn inschrijving "een halve Keyzelyke Kroone" betalen als waarborg voor de eerste penning. Daarvoor werd een bewijs afgegeven, dat bij het beëindigen of het afbreken van de studies tegen dit bedrag kon ingeleverd worden. Een schadevergoeding van zeven stuiver was voorzien bij verlies van een penning. Begin 1799 maakte de Franse overheid er bezwaar tegen omdat de vermelde dagen niet in overeenstemming waren met de republikeinse kalender. In een eerste reactie besliste de directie van de Academie om de penningen voorlopig niet meer te gebruiken, maar nog vóór de aanvang van het nieuwe schooljaar kwam ze daar op terug ; het probleem zou opgelost worden door de op de penningen vermelde dagen uit te krabben. Het is niet zeker of dit ook werkelijk is gebeurd, want er is geen enkel aldus gewijzigd stuk teruggevonden. Door de toename van het aantal leerlingen werd het steeds moeilijker om dit omslachtig systeem toe te passen, en de verhuis van de Academie naar het voormalig College van de Augustijnen in 1804 – waar twee ingangen waren – maakte het totaal onwerkbaar. De aanwezigheidspenningen werden in 1805, bij het begin van het nieuwe schooljaar, dan ook definitief afgeschaft. Van de toen teruggenomen penningen is in de Academie geen spoor meer terug te vinden. Ze werden mogelijk verkocht als oud metaal en omgesmolten. Slechts enkele reeksen zijn bewaard gebleven in publieke verzamelingen; daarnaast komen een aantal afzonderlijke exemplaren voor in privé-collecties. De ontvangstbewijzen zijn echter wel bewaard gebleven en een studie ervan geeft een idee van de evolutie van het gebruik van de penningen.