Zicht op de volledige installatie met daarin het urinerende beeldje en onderaan op de afsnede langs de geprofileerde rand, DUBOIS. F. I820. Op de keerzijde de tekst, AU / PLUS ANCIEN / BOURGEOIS / DE BRUXELLES / I 6 4 8 / bloemetje en rondom een geprofileerde rand. In 1388 stond er op de hoek van de Stoof- en de Eikstraat al een fontein waarvan een stenen beeldje deel uitmaakte dat Julianekensborre of Petit Julien werd genoemd. Het beeldje zelf is niet bewaard gebleven en al evenmin een afbeelding ervan, maar vanaf 1452 verschijnt de naam Manneken Pis in de archieven. Het origineel van het huidige bronzen beeldje is door Hiëronymus Duquesnoy de Oudere in 1619 in opdracht van het stadsbestuur gemaakt als versiering van een publieke fontein. Daarbij lijkt het alsof het jongetje urineert. Bij speciale gelegenheden plast hij bier of wijn in plaats van water. Het bronzen beeldje van Duquesnoy werd op een sokkel van zes voet hoog geplaatst. Het goot water in een rechthoekig bekken. In de nacht van 2 op 3 oktober 1817 werd het beeldje gestolen door een gepardonneerde dwangarbeider, genaamd Lycas. Het volk was buitengewoon ongerust. Overal werd gezocht en uiteindelijk vond men de resten van het beeldje onder een berg puin terug. De stukken werden aan elkaar gepast en gebruikt om er een mal van te maken waarin het bronzen beeldje gegoten. Mogelijks is deze penning in 1820 uitgebracht bij de terugplaatsing na de diefstal.