De buste van Beernaerts staat in vooraanzicht lichtjes naar links gewend met rechts ervan langs de rand, verticaal en verdiept, M•P•J•FLEUR en onderaan op de afsnede een liggende windhond met eronder, EN SOUVENIR DE / GUSTAVE BEERNAERTS en het bovenste deel met de beeldenaar heeft een dun randje dat aan de beide bovenhoeken lichtjes is afgerond. De keerzijde is effen met onderaan links ingeslagen, KON. BEGEER / VOORSCHOTEN Gustave BEERNAERTS (Gent 1887 – Basel 1932), was een van de meest opmerkelijke figuren van de Koninklijke Belgische Windhondenclub, en Voorzitter van de Koninklijke Kynologische Maatschappij der Vlaanderen. Hij kweekte een speciaal soort Russische windhonden, de Barzoï. Hij had al een Kampioen in 1908. Vanaf dat ogenblik bleef zijn reputatie als fokker en kenner groeien (hij was Bestuurslid van de Belgische Windhondenclub, de Koninklijke Maatschappij Sint-Hubertus, Keurder …) en hij mag dan ook met reden één van de grootste wereldkenners genoemd worden voor de Barzoïs. Hij importeerde fokdieren uit heel Europa, Rusland, VS. Op 9 november 1923, deed zich een van de belangrijkste gebeurtenissen voor in de Geschiedenis van de Windhonden. Het was op deze datum dat Gustave BEERNAERTS te Gent, samen met de Franse Alex PELISSON en Henri TEISSONIERE, de l’Union Internationale des Clubs de Lévriers (UICL) stichtte. Het was in 1932 te Basel, dat de Algemene Vergadering van de UICL (21 mei 1932) gehouden werd samen met de UICL Tentoonstelling (21 en 22 mei 1932). Gustave BEERNAERTS fungeerde als Keurder tijdens deze Tentoonstelling. Teruggekomen in Hotel Euler van Basel, overleed hij de nacht van 22 op 23 mei… Verschillende plechtigheden werden georganiseerd, platen en trofeeën werden ter zijne herinnering gerealiseerd waaronder deze plaket. Beernaerts werd overgebracht naar Gent en ligt begraven op de Westerbegraafplaats waar zijn graf ook is getooid met het beeld van een windhond van de hand van Domien Ingels.