Het instrument kreeg zijn naam omwille van de gelijkenis met een kronkelende slang, is sinds de zestiende eeuw in gebruik en maakte vooral carrière als basinstrument in militaire kapellen. In onze streken werd het met voorliefde gebruikt als begeleiding bij de kerkzang. Ook Gentse kerken hadden hun serpentisten. Dit houten met leder overtrokken serpent heeft zes vingergaten, roerpijp en mondstuk.