Een uil zit in vooraanzicht en met gespreide vleugels met zijn beide poten op de hoeken van een pancarte met boven hem rondom op een banderol in gotisch schrift, ehrenzeichen der schlaraffia ; onderaan is een lege banderol en rondom een geprofileerde rand. Op de keerzijde staat in gotisch schrift in het midden, der / dankbare / lorenzo en rondom, tussen een gedraaide cirkel en een parelcirkel langs de geprofileerde rand, den + breslauer + schlaraffrn + 1581 Het waren Duitse Kunstenaars, Academici maar ook gewone burgers, die op 10 oktober 1859 de schlaraffen vereniging oprichtten. De leden zijn uitsluitend mannen en ze grijpen terug naar de riddertijd en houden er allerlei ceremonies op na in aangepaste ridderkledij. Zelfs riddertornooien worden gehouden. Ze beklemtonen echter dat ze noch loge, noch vrijmetselaarsverenging en zeker geen carnavalsvereniging zijn. Het is daarentegen een gemeenschap van gelijkgezinde mannen die vooral de kunst, de vriendschap en ook humor hoog in hun vaandel dragen. Sindsdien telt de schlaraffen gemeenschap 11.000 leden in 250 verschillende steden over de wereld. De basistaal blijft echter het Duits waarbij men ook eigen termen voor bepaalde zaken ontwikkeld heeft. Het toeval wil dat het Gasthuis dat als eerste lokaal dienst deed, boven de ingangsdeur een grote Uil had. Daardoor is dit dier het symbool geworden van de vereniging. Hun spreuk is “In arte voluptas”, kunst geeft voldoening. Er worden door de vereniging verscheidene eretekens verleend, afhankelijk van de graad van het lid. Dit ereteken is verleend aan en zekere Lorenzo. Het jaartal 1581 komt voor in het wapenschild van de vereniging als referentie naar de periode van interesse maar is dus niet de datum van uitgifte van de penning.