lezing: een zeer arm en zeer verachtelijk hospitaaltje

Over het leven in vrouwenkloosters hebben middeleeuwse auteurs - meestal mannen - weinig goeds te melden. Hoewel een handvol spirituele influencers als Hildegard van Bingen, Elisabeth van Spalbeek, en Hadewijch veel bewondering geniet, wordt er over gewone kloosterzusters vaak erg smalend gedaan. Zo kunnen veel auteurs het niet laten deze vrouwen af te schilderen als wezens zonder zelfdiscipline, hun spirituele ernst in twijfel te trekken, en hun maatschappelijke impact te minimaliseren.

In deze voordracht met als volledige titel Een zeer arm en zeer verachtelijk hospitaaltje. Over de ambigue rol van vrouwenkloosters in de middeleeuwen, onderzoekt Steven Vanderputten hoe we dat negatieve beeld kunnen doorprikken. Op basis van archeologische, materiële en geschreven bronnen stelt hij vast dat religieuze vrouwen weliswaar vaak buiten de officiële lijntjes kleurden, maar dat met volle overtuiging deden. Ook hadden ze een veel grotere impact op de samenleving dan we tot nu toe vermoedden.

steven vanderputten

Steven Vanderputten (°1976) is hoogleraar middeleeuwse geschiedenis aan de Universiteit Gent. Hij specialiseert zich in de studie van het middeleeuwse religieuze leven, met bijzondere aandacht voor de interacties van kloostergroepen met de samenleving, hun identiteit en zelfperceptie, en het fenomeen van hervormingen. Van zijn hand verschenen in de afgelopen jaren verschillende boeken, waaronder Monastic Reform as Process: Realities and Representations in medieval Flanders, 900-1100 (Cornell University Press 2013) en Dark Age Nunneries. The Ambiguous Identity of Female Monasticism, 800-1050 (Cornell University Press 2018). Momenteel werkt hij aan een synthese van de geschiedenis van het antieke en middeleeuwse monastieke leven.

randprogramma 'vlaamse meesters in situ'